'Mystery Solist' Kinneret Sieradzki

Wat vooraf ging...
Het is zaterdag 10 januari en paniek bij het PSO. Janine Jansen die morgen met het PSO zal optreden, ligt met 39 graden koorts in bed in Wenen. Tijdens de repetitie gaan constant telefoons af terwijl het bestuur belt en gebeld wordt, op zoek naar een vervanger. 's Middags maakt de paniek plaats voor spanning, want er is een soliste gevonden, maar weinig mensen kennen haar. Ze is jong, ze komt uit Israël en heeft een lastige naam. Daarom belt de VHV maandag 12 januari met Kinneret Sieradzki voor een interview. Hoewel...

"Hoe vaak spelen jullie met het PSO?"
Dit nieuwjaarsconcert geven we elk jaar

"En wat doe jij zelf eigenlijk?"
Eh... ik werk als logistiek manager bij Philips Semiconductors.

Even worden de rollen omgedraaid, als Kinneret de VHV interviewer begint te interviewen. Niet alleen is ze een geweldig viool talent, maar ook een zeer gezellige gesprekspartner!

Wat deed je zaterdag op het moment dat je gebeld werd?
"Eigenlijk niks bijzonder. Een vriend uit Berlijn kwam op bezoek en we hadden een uitgebreide brunch. Mijn leraar, Robert Szreder, belde toen op en vroeg of ik Janine wilde vervangen. Er was geen tijd om na te denken, dus ik heb gewoon ja gezegd.
Ik had verder geen plannen voor zaterdagavond, maar heb de hele avond gestudeerd en in een hotel tegenover het Muziekcentrum geslapen."

Je studeert momenteel in Maastricht?
"Ja, afgelopen zomer heb ik bij Szreder mijn UM examen gedaan. Ik ga nu verder voor een Master degree, ik heb nog twee jaar te gaan.
Daarvoor heb ik in Israël gestudeerd, bij Nava Milo. Zij heeft me les gegeven sinds ik zeven was en me een geweldige basis gegeven. Szreder heb ik voor het eerst ontmoet toen ik veertien jaar oud was, en deelnam aan een Masterclass. Dat wa s trouwens hier in de buurt, in Heeze. Van het Amerikaans-Israelisch cultuurfonds kreeg ik in 1999 een beurs om verder te studeren. Ik wilde bij Szreder studeren, dus kwam ik naar Nederland toen ik achttien was."

Dus je woont nu een eind van huis.
"Ja, ik probeer nu toch zeker twee keer per jaar terug naar Israël te gaan. Het valt niet mee om zo ver van mijn familie te wonen, maar de mensen in Maastricht zijn erg aardig. Langzaam wen ik aan het klimaat hier. Een paar weken geleden had ik een optreden in Noordwijk, het stormde toen heel erg. De zee met al die golven, zo pal naast het hotel, dat was wel indrukwekkend!"

Treed je vaak op?
"Mijn grootste passie is om op te treden, ik hou ervan op het podium te staan. Dat hoeft niet altijd als solist te zijn, ik speel ook veel kamermuziek. Momenteel speel ik in een pianotrio, het Esperanto Trio.
En mijn eerste grote ervaring als solist met orkest was in Tel Aviv, met het Israël Philharmonisch. Ik speelde toen het tweede deel uit het vioolconcert van Prokofjev, en de Polonaise van Wieniawski. In Nederland heb ik trouwens opgetreden met het Nederlands Promenade Orkest. Dat is uitgezonden op Nederland 2, het TROS concert. Mijn eerste optreden met orkest was ook met dit werk van Saint-Saëns! Dat was met een heel goed school-orkest in Israël, en later nog een keer met het Nederlands Promenade Orkest. Alleen Sjostakovitsj zag ik afgelopen zaterdag voor het eerst, tien minuten voor de repetitie met het orkest begon. Maar ik neem de dingen zoals ze komen."

Hoe is het contact met het PSO eigenlijk ontstaan?
"Via Baukjen Passchier, zij heeft soms ook les van Robert Szreder. Zo zijn we vrienden geworden. En ik ken Janna Albracht ook, ik heb een project gedaan met haar zoon.
Ik ben blij dat ze me gebeld hebben, want het was een erg leuk weekend. Normaal speel ik alleen klassieke muziek, en aan de telefoon zeiden ze dat er 'een kleine toegift' bij zat. Alles bij elkaar was dit een hele leuke ervaring. Ook Jules was wonderful."

Weet je dat alle vrouwen in het orkest jaloers op je zijn? Dat je naast Bastiaan Ragas op het podium mocht staan?
"Echt waar? Ik had nog nooit van hem gehoord. We hebben een aparte repetitie gehad met Bob Zimmerman, de componist van de toegift. En vlak voor het concert hebben Bastiaan en ik nog even samen gerepeteerd. Het was leuk om met hem samen te werken."

Waarom had je je omgekleed tussen je twee optredens?
"Dit idee had ik bedacht samen met de manager van Janine Jansen, die me voor het concert belde. Omkleden hangt af van het karakter van het concert, in dit geval was het wel toepasselijk. Janine zelf heb ik nooit ontmoet, ik zag haar foto in het programmaboekje. Het is jammer dat mijn naam daar niet in stond, nu was ik een beetje de Mystery Solist. Toen ik na het concert de foyer inliep vroegen de bezoekers alweer naar mijn naam." Voor het PSO is Kinneret in ieder geval geen mysterie meer, maar een soliste waar we graag mee samen gewerkt hebben!

door: Raoul Bonnet