| Jaargang 6, Nummer 2 |
Onderstaand bericht arriveerde bij de redactie per e-mail.
Loek reageert op een artikel over de Cimbasso dat staat op de PSO-website (Klik hier voor het artikel). Dit artikel dateert reeds van april 1998 en is ook te vinden in de papieren versie van VHV (jaargang 2 nummer 5).
Het is toevallig dat in deze VHV twee artikelen staan over de Cimbasso. Beide auteurs waren niet op de hoogte van elkaars inzendingen.
Wij verheugen ons op de polemiek die zal volgen. Een (verzoenings-)duet op de kamermuziekavond achten wij niet uitgesloten.
Geachte redactie, Jacob Bakker
Graag reageer ik even op een aantal opmerkingen die over de Cimbasso werden gemaakt. Allereerst over de stemmingen.
Hoe komt de schrijver aan de wetenschap, dat Verdi contrabas- ventieltrombone's introduceerde in BBb (dus met net zo'n lange hoofdbuis als de BBb bastuba)? Naar mijn mening waren de eerste Cimbasso's instrumenten, eng gemensureerd, en in F of Es gebouwd; maar er zijn ook via de internet-site van Douglass Deo en Dick Tyack (Opera Orkest Covent Garden ca. 1998) tuba-achtige modellen gemaakt en in Italië nog aanwezig, met dezelfde mensuur als de bastrombone's met 4 perinet-ventielen. Graag zie ik dan zo'n Italiaans model Cimbasso met dezelfde omvang als een dubbelschuifs contrabastrombone. Zelf bezit ik een BBb contrabastrombone van Miraphone met quartventiel en dubbele schuif. Een andere opmerking, als zou de Cimbasso niet bruikbaar en belangrijk -meer- zijn vind ik nogal kort door de bocht. Ik bespeur juist een tendens, dat in het kader van een gedeeltelijk compromis naar engere mensuren bij het koper, ook weer een "revival" naar de Cimbasso uit respect voor de voorschriften zoals Verdi, Bellini en Donizetti die uitdrukkelijk in hun partituren vermeldden.
Een volgende stap is: het vervolg van de activiteiten van Norrington, Gardiner, (Requiem Verdi) Brahms en onder meer Immerszeel op Beethoven (symfonieën, opera), Rossini (Mosé en Egitto) en Schubert symfonieën dan ook alle Opera's van Bellini, Donizetti en Verdi in exact het instrumen-tarium EN de stemming a' 415 Hz. Want in tegenstelling tot de ontwikkeling van de instrumenten, verhoogt de stemming van de stembanden nooit en te nimmer.
Het is niet voor niets, dat veel zanguitvoeringen met liederen steeds meer op authentiek gerestaureerde, danwel gekopieerde pianofortes wordt uitgevoerd. Uit oogpunt van een groter luistergenot door de klank, maar zeker ook uit oogpunt van de getrouwheid van de partituur-Urtext zoals bedoeld door Mozart, Haydn, Beethoven en Schubert.
Maar ook binnen de context van de moderne beschikbare orkesten valt nog heel wat te verbeteren inzake de wezenlijke bedoelingen van de componist. Zie als voorbeeld ook de uitvoering van Verdi's "Aida" door Nicolaus Harnoncourt, waarbij deze -altijd vorsende- dirigent een gedegen studie maakte van Verdi's correspondentie inzake de bezetting en wenselijke interpretatie van een van zijn grootste meesterwerken.
Met vriendelijke groet, Loek van der Heide Harlingen
door: Joris Geurts
