Concert door de Philips Orkest Vereniging onder leiding van Dalia Atlas. Solist: Maarten Koningsberger (bariton). Werken van Dvorak, Mahler en Berlioz. Veldhoven. De Schalm, vrijdag 24 mei; Eindhoven, POC, zaterdag 25 mei.

door Marjolijn Sengers

De Philips Orkest Vereniging was dit weekeinde maar liefst tweemaal in de regio Eindhoven te beluisteren. Vrijdagavond speelde dit semi-beroepsorkest in De Schalm in Veldhoven, zaterdagavond zat het voor de laatste keer in het POC. Onder leiding van Dalia Atlas werd een zwaar maar boeiend programma uitgevoerd. Voor de pauze klonk 'Ouverture Carnaval' van Dvorak en Mahler's 'Lieder eines fahrenden Gesellen', na de pauze de ‘Symfonie fantastique' van Berlioz.

Er zijn nog steeds zeer weinig vrouwelijke dirigenten. Ik meen dat Dalia Atlas de tweede vrouw is die ik op deze manier en op dit niveau aan het werk zag. Toch straalde Dalia Atlas niet uit er meer voor te moeten doen dan een mannelijke collega. Zij bezit een natuurlijk overwicht en wist de orkestleden duidelijk te inspireren met haar persoonlijkheid en muzikale inzichten. Dit leidde meteen al tot een solide en opgewekte weergave van Dvorak's onderhoudende 'Ouverture Carnaval'.

In de uitvoering van Mahler's prachtige liederencyclus wist Dalia Atlas het orkest zo te motiveren dat we ons als luisteraar geen ogenblik realiseerden met een niet professioneel symfonieorkest van doen te hebben. De veelzijdige, hartstochtelijke, maar ook vaak zeer ingehouden muziek werd vloeiend en gaaf en met een grote vanzelfsprekendheid gebracht.

Bariton Maarten Koningsberger stelde zich enigszins afzijdig van het orkest op. Hij had zijn partij duidelijk tot in het kleinste detail bestudeerd en zich muzikaal en zangtechnisch volkomen veiliggesteld. Dat betekende echter wel dat zijn vertolking aan spontaniteit en expressie tekort kwam. Deze opstelling kwam vermoedelijk voort uit verlegenheid en uit het feit dat zijn zangstem zich ook niet zo leent voor gevoelsuitbarstingen waarbij een zeker volume vereist is. Met name zijn haast tenorale hoogte liet het wat overtuigingskracht betreft in deze muziek wat afweten. Zijn weergave was mooi en ingetogen maar iets te netjes.

De in speeltechnisch opzicht maar ook inhoudelijk moeilijkere 'Symfonie fantastique' zette de POV voor problemen. De orkestleden leken deze programmatische muziek niet helemaal te overzien, waardoor er geen sprake kon zijn van één grote vloeiende lijn. Ook leek men nog te veel aan het notenbeeld vast te zitten waardoor er niet genoeg aandacht aan de interpretatie kon worden geschonken. Dalia Atlas deed wat ze kon maar kreeg het orkest op enkele passages niet echt mee. Eerlijkheidshalve moet worden opgemerkt dat de blazers beter stand hielden dan de strijkers. De hernieuwde kennismaking met Dalia Atlas doet uitzien naar verdere samenwerking met de Philips Orkest Vereniging in de toekomst.