Paul Dukas (1865-1935)

In 1911 gaf de Russische impresario Diaghilev aan Paul Dukas de opdracht om muziek te schrijven voor een opvoering van het beroemde balletsprookje 'La Péri' van Jean Coralli. De choreograaf Fokine zou een nieuwe choreo-grafie maken zodat de Russische balletgroep 'Ballet Russes' het stuk nog in hetzelfde jaar in Parijs zou kunnen opvoeren. Tot een opvoering door de 'Ballet Russes' kwam het echter niet vanwege onenigheid tussen Diaghilev en Dukas over de keuze betreffende de danseres van de titelrol. In 1912 vond de première door een ander dansgezelschap plaats.

Het ballet gaat over prins Iskender die genoeg heeft van de aardse liefde. Hij is vervuld van het jeugdige verlangen naar avontuur en gaat daarom op zoek naar de bloem van de eeuwige jeugd. Hij vindt die in de hand van een sla-pende Péri (be-schermgeest). Hij pakt de bloem af maar is zo bekoord door haar schoonheid dat hij zich na haar ontwaken door haar opwindende dans terug laat voeren. De Péri moet hoe dan ook de bloem, haar wonder-schone talisman, terug hebben. Door de liefde overmand ziet de prins van onsterfelijkheid af en geeft haar de bloem in ruil voor een kus terug. Na de ruil vergaat de Péri en stijgt op naar haar paradijs. Prins Iskender is opnieuw aan-gewezen op het lot van alle stervelingen.

Het ballet 'La Péri' is het laatste symfonische werk van Dukas dat in première is gegaan. Aan 'La Péri' gaat een fanfare vooraf. In deze fanfare, die alleen voor koperen blaas-instrumenten is geschreven, toont Dukas duidelijk zijn eigen kleurrijke stijl.