Ottorini Respighi (1879-1936)

De Italiaanse componist Ottorini Respighi geniet vooral bekendheid vanwege de drie belangrijkste werken die hij voor symfonieorkest schreef; de Fontane de Roma (1916), de Pini di Rom (1924), en de Feste Romane (1926-1928). Respighi's sterke verbondenheid met de Italiaanse hoofdstad Rome inspireerde hem bij het componeren van dit meesterlijke drieluik.

Respighi liet zich bij het componeren van deze drie werken allereerst inspireren door de beelden die hij in zijn hoofd had. Deze beelden wekten gevoelens bij de componist op voor een bepaalde scene waarbij hij zijn hart, zijn cultuur en zijn verbeelding liet spreken; met "een gretige, poreuze, smachtende gevoeligheid stond hij open voor de talrijke wenken afkomstig van de verschillende dingen en hij voelde hun innerlijke virbraties", aldus bewonderenswaardig samengevat door Capri.

Het laatste deel van de Pines of Rome, 'De pijnbomen langs de Via Appia' is zo'n muzikale beschrijving van de Via Appia, de oudste verbinding tussen Rome en Capua, aangelegd door de censor Appius Claudius in 312 voor Chr. Een mistig ochtendgloren op de Via Appia; enkele pijnbomen in het magische landschap; het gedempte, constante ritme van onophoudende voetstapen. De dichter heeft een fantastisch visioen van de vergane glorie; trompetten schallen, de lichtstralen van de rijzende zon, een leger van ambassadeurs betreedt de heilige weg die leidt naar de triomf in het capitool.