Een beeld schetsen van Trijntje Oosterhuis (24) lukt moeilijk zonder iets te zeggen over haar familie: Haar moeder, de violiste Jozefien Melief (van het Amsterdams Promenade Orkest), is haar muzikale coach. Maar twee mannen spelen een cruciale rol in haar leven: broer Tjeerd (25), met wie ze het hart van de groep Total Touch vormt en haar vader Huub Oosterhuis, de uitgetreden priester en dichter. Trijntje Oosterhuis over haar vader: 'Het sterke van Huub is zijn verdraag-zaamheid, hoewel hij privé ook streng kan zijn. Hij heeft een enorm incasseringsvermogen, gaat door tot het bittere eind en is trouw. Hij blijft altijd een vriendje.' Het vak van popzangeres heeft ze niet van huis uit meegekregen. Trijntje: 'De platenkast van mijn vader bevatte voornamelijk klassieke muziek, beetje Beatles en Simon & Garfunkel. Ik heb heel veel geluisterd naar vaders gezang in de kerk'.

Vader Huub begreep dat de toekomst van zijn dochter niet op het conservatorium lag. 'Hij nam me mee naar KNO-artsen en liet me zangles nemen. Tjeerd kreeg pianoles. Huub heeft me geleerd dat je risico's moet durven nemen. Dat het niet erg is dat je misschien een paar jaar niets verdient. Hij zei steeds: 'Trijn, als je iets maakt, maak dan iets waar je achter staat.' Daarom ging ze met Tjeerd in de kroeg het vak leren. 'Tjeerd en ik kregen misschien vijftig gulden en vrij drinken tijdens het optreden.'

Trijntje benadrukt dus dat ze heeft leren zingen in de kroeg. Toch zegt Tjeerd, die alle nummers van Total Touch schrijft: 'Ik heb altijd klassiek piano gespeeld. De meeste van onze arrangementen en koortjes zijn gebaseerd op klassieke harmonieën. Somebody Else's Lover is natuurlijk ook een klassiek thema. Wij houden van emotie. Klassieke toonzetting geeft een heftig nummer meer emotie mee.'

Toen ze zestien was, mocht ze een jaar niet zingen van de dokter. 'Ik ben blij dat ik dat zo jong heb meegemaakt. Het was een heel moeilijke periode, binnen de kortste keren kan ik mijn stem kapot zingen. Belting-voice heet mijn manier van zingen, dat is een zware belasting voor je stem. Veel zwaarder dan jazz.' Als zangeres wil ik het beste uit mezelf halen. Ik weet wat kan en wat niet kan. De stijl die ik nu zing, ligt me. Mijn borststem is goed. Mijn kopstem is onderontwikkeld. Ik heb niet echt een heel hoog bereik, al lijkt dat misschien wel. Ik blijf nieuwsgierig naar mijn vermogen.

'Als ik naar Whitney Houston of Gladys Knight luisterde dan wilde ik net zo goed leren zingen. Dat was mijn streven. Andere inspiratiebronnen waren Donny Hathaway, Janet Jackson, Stevie Wonder, Jackson Five, veel Motown artiesten.'

Eind jaren tachtig richtte ze met Tjeerd de band Total Touch op. Die won enkele prijzen, waaronder in 1991 de Grote Prijs van Nederland. Alles kwam op een lager pitje te staan toen Trijntje zich voegde bij de band van Candy Dulfer om daarmee de wereld rond te reizen. In 1995 koos ze toch weer voor Total Touch, waarvan een jaar later de eerste cd uit kwam. Met het lied 'De Zee' bereikte de Amsterdamse zangeres vorig jaar tijdens het openingsfeest van de ArenA in één keer het grote publiek. Daarna raakte haar carrière in een stroomversnelling. Total Touch scoorde twee grote funky hits ('Touch me there' en 'Somebody else's lover') en verkocht al zo'n 150.000 cd's.

Na het voorgaande verhaal over klassieke invloeden viel de cd als geheel mij eerlijk gezegd toch tegen: hij wordt nogal gedomineerd door elektronica en de sound is erg 'glad'. Ook Trijntjes stijl van zingen op de cd doet Amerikaanser aan dan ik verwacht had en herinnert soms aan Whitney Houston. Tegelijkertijd is echter de grote professionaliteit en technische beheersing die er van af straalt een compliment waard.