Dagboek 28 april 2001

Koninginnedag Concert

Vandaag is de dag die voor het PSO in het teken staat van KONINGINNEDAG!!! We zijn inderdaad een paar dagen te vroeg, maar in verband met de rondreis neem ik aan dat Bea het niet erg vindt dat wij er een extra feestdagje bij organiseren. Vanavond is namelijk het Oranjebal bestemd voor belangrijke Nederlandse meneren en mevrouwen die al enige tijd in Thailand of omstreken wonen. Dit zal gaan plaatsvinden in de Ballroom van "ons" Amari Watergate Hotel. En dat zijn natuurlijk momenten waarbij je als professioneel musicus/ snabbelaar op zoek gaat naar je visitekaartjes, je meest representatieve kleren en je beste glimlach die zegt: "Mijn kamermuziekensemble zal het enig vinden om voortaan de achtergrondmuziek te verzorgen bij festiviteiten binnen uw bedrijf." (Dit stukje wordt natuurlijk geschreven door een conservatorium-student, neem hem dat niet kwalijk want dit soort gedachten zijn onlosmakelijk aan het pakket verbonden). Dus …de belangrijkste missie voor vandaag was het vinden van een geschikte koninginnedag-outfit en aangezien dit nog steeds een reisverslag is zal ik vertellen hoe mij dat is vergaan in het commercieel hart van Bangkok…de kraampjes aan de voet van de Baiyoke Skytower (misschien nog bekend van het diner van gisteravond)…

We zijn de dag natuurlijk eerst begonnen met eten (dat gebeurt natuurlijk aan de lopende band) en ook het ontbijt was in buffetvorm: broodjes, boterhammen (die naar believen nog getoast konden worden), taartjes, cakejes, allerlei soorten fruit en sapjes en broodbelegjes en daarnaast kon je nog kiezen voor eieren met spek of nasi of rijst…wat je maar wilde. Natuurlijk werden we eerst naar onze tafel geëscorteerd door 1 van de lieflijke Thaise dames die hier werken en die ons daarna rijkelijk voorzag van koffie en thee. Ook ik moet wennen aan de nederigheid van deze aardige Thaise mensen en ik vind het geen punt om voor mezelf een bakkie in te schenken of mijn eigen plaatsje te zoeken, maar die kans krijg je niet eens en volgens mij zijn ze zwaar beledigd als je ze op die manier van hun taak afhoudt. En zoals Sabien gisteren al schreef, het is beter dan dat ze op straat hun geld moeten verdienen. Na dit heerlijke ontbijt ben ik samen met de "Queen of shopping" Yvonne van de Pol (aanvoerster altviolen) de stad ingedoken omdat ik zeker wist dat ik met haar aanwezigheid en shoppingexpertise zeker zou slagen.

Het eerste dat me opviel is dat het in de straten van Bangkok ECHT heel erg warm is. Dat was zeker niet te vergelijken met de "warmte" bij het zwembad van het hotel, waar je heel gemakkelijk kan afkoelen. Zodra je je tussen de mensen op de begane grond begeeft, tussen de uitlaatgassen en uit wind staat het zweet echt meteen op je bovenlip. Daar kan een warme dag in Lloret de Mar niet tegenop. De straten zijn ook gevuld met allerlei etensluchten. Sommige lekker, sommige heeeeel ranzig. En dat is ook niet gek, want je ziet kraampjes waar de eigenaar voor je neus een bordje nasi klaarmaakt, maar er zijn ook kraampjes waar er op dat moment net een paar inktvisjes aan een satéstokje worden geregen en die kwamen NIET uit een koelbox. Wat heel erg opvalt is dat je door de verkopers niet wordt vastgeklampt om a.u.b. iets te kopen, maar ze laten je gewoon rondkijken en je gang gaan. En dat is op andere plaatsen wel anders. Yvonne was ondertussen al zielsgelukkig een drogisterij uitgekomen waar ze voor nog geen tientje een volle tas met prullen had gekocht. En het is waar... het kost hier allemaal niets! De reisgidsen adviseren je dan ook nog eens om veel af te dingen en dat je dan moet beginnen met de helft van het bedrag wat ze vragen. Maar wat is de helft van niets? Dan mag ook ik wel een zuinige Hollander zijn maar dat kon ik toch echt niet over mijn hart verkrijgen. Je kunt in Thailand ook terecht voor echt ALLE merken. Nep Calvin Klein, Louis Vuitton, Armani, Versace, Diesel, Nike, Timberland, noem maar op. Ze kopen gewoon groot in en naaien cq. borduren dan de merkjes erop en geen hond die het verschil ziet (althans ik niet, kenners hoogstwaarschijnlijk wel). Zo had ik voor 12,50 gulden een paar "Nike" toeristenstappers en ik heb het verkoopstertje het wisselgeld maar laten houden. Later liepen we tegen De ideale Koninginnedagbloes aan…Wit met grote gele en oranje bloemen. Iets waar ik later met toekomstige koninginnedagen nog veel plezier van zou kunnen hebben. Ook dat kostte natuurlijk niets, dus ik was ook voor enkele guldens een gelukkiger mens.

Het was tijd voor de lunch dus we baande ons door de mensenmassa een weg terug naar het hotel waar we ons weer hebben laten verwennen door een (u raadt het al…) buffet.

's Middags repetitie en daarna even van de "inspanning" bekomen in het zwembad. (Je wordt hier ook met de minuut decadenter!). Tijd voor het Oranjebal!!! Jammer genoeg werd ons al op het hart gedrukt dat het absoluut niet de bedoeling was dat we ons tussen de gasten zouden begeven, wat ik jammer vond want ik wilde natuurlijk mijn nieuwe bloes showen (ik geloof dat ie bij Jules wel in de smaak viel…) en ik had ook wel trek in een oranjebittertje (dat hoort er toch allemaal bij op K.D.!)! De rest van de avond is eigenlijk in een lichte waas verlopen: Het concert begon bijna een uur te laat, waarna de gastheer drs. Sjarrel Swieters (ik weet zijn naam niet meer precies) een aantal dingen opmerkte waar menig muzikant de kriebels van krijgt, en nog voordat het orkest begon te spelen zag menig cultuurliefhebber de kans om zo snel mogelijk de zaal uit te vluchten. Al met al ben ik wel wat gewend, maar geef mij met koninginnedag maar een gezellige vrijmarkt en een ouderwets potje Oud-Hollands spijkerpoepen. Ik ben daarna eigenlijk snel naar bed gegaan met hoofdpijn wegens een kleine botsing in het zwembad en 's nachts de (misschien wel onvermijdelijke) reizigersdiarree! Mam, maak je geen zorgen, ik ben al weer opgeknapt!!