Dmitri Sjostakovitsj (1906-1975)

De composities van Sjostakovitsj zijn in te delen in drie periodes: zijn jeugd (1924-1936), zijn middenperiode (1937-1966) en zijn latere jaren (1967-1975). In 1936 veranderde de componist zijn stijl na sterke kritiek in het russische staatsblad de Pravda. In deze middenperiode van Sjostakovitsj' leven, waarin zijn composities niets meer met vroege werken te maken hebben, komt hij echter tot volle ontplooiing en kan een geheel eigen stijl ontwikkelen onder dit Stalinistische bewind. In 1940 ontving hij zelfs de Stalinprijs voor zijn Piano kwintet. Deze toekenning was een teken van officiële erkenning.

Ook de Tweede Wereldoorlog heeft zijn sporen in het leven van de componist achter gelaten. Zijn 7e en 8e symfonie zijn beide uitingen van zijn ervaringen uit die tijd. In 1948 kwamen de Russische componisten opnieuw onder een streng staatstoezicht te staan. Ze werden ervan beschuldigd dissonanten en atonaliteit in hun muziek te gebruiken. Dit was on-russisch!

Na de dood van Stalin in 1953 veranderde dit regime en liet de staat meer mogelijkheden voor componisten open.

De Feestouverture heeft Sjostakovitsj in 1954 geschreven ter gelegenheid van de 37e viering van de oktoberrevolutie van 1917.